W najnowszym odcinku podcastu „Zamieniam się w słuch”, Marta Sokołowska, dramatopisarka i dramaturżka, opowiada o swojej pracy nad cyklem słuchowisk radiowych pt. „poezja mnie nie zdradziła”, poświęconych poznańskiemu poecie Andrzejowi Babińskiemu. Rozmowa dotyczy życia i twórczości Babińskiego, który, mimo 30-letniego związku z Poznaniem, pozostaje mało znany wśród mieszkańców. Sokołowska bada, jak trudne warunki życiowe i problemy zdrowotne wpłynęły na jego poezję pełną emocji i cierpienia. Wywiad przeprowadziła Martyna Nicinska.
Kultura u Podstaw to portal kulturalny poświęcony kulturze Wielkopolski. Oferuje artykuły, wywiady i reportaże na temat literatury, sztuki, teatru, muzyki, filmu i innych dziedzin kultury. Strona promuje lokalne wydarzenia kulturalne, przedstawia historie i miejsca związane z regionem oraz wspiera inicjatywy kulturalne. Portal stawia na różnorodność treści, od recenzji po relacje z festiwali i wywiady z twórcami.
Andrzej Babiński (1938-1984) był polskim poetą, który swoją twórczością i życiem wpisał się w grono tzw. „poetów przeklętych”. Urodził się w Białymstoku, a w czasie wojny jego rodzina zmuszona była uciekać z miasta.
Babiński zadebiutował literacko w latach 50., a jego twórczość była publikowana w prasie literackiej. W 1975 roku wydał pierwszy tom poezji zatytułowany „Z całej siły”, za który otrzymał Nagrodę „Peleryny” w Konkursie „Czerwonej róży”. Jego drugi tom, „Znicze” (1977), został nagrodzony Medalem Galerii Nowej w Poznaniu.
Poeta mieszkał w Poznaniu, gdzie żył w trudnych warunkach, zmagając się z biedą i chorobą. Łączyła go przyjaźń z Edwardem Stachurą, Ryszardem Milczewskim-Bruno, Wincentym Różańskim. Jego przyjaźń z Edwardem Stachurą wywarła duży wpływ na jego życie i twórczość, a po śmierci Stachury Babiński poświęcił mu wiersz „Nad grobem Stachury”. Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie – popełnił samobójstwo skacząc z mostu Marchlewskiego (obecnie most Królowej Jadwigi) w Poznaniu.
Poezja Babińskiego często dotykała tematów cierpienia, śmierci i otchłani, co odzwierciedlało jego osobiste zmagania z chorobą i izolacją społeczną. Jego wiersze są pełne emocji i głębokiej refleksji nad ludzkim losem, co sprawia, że do dziś silnie przemawiają do czytelników.