Po ojcu
Od Autorki:
„W Po ojcu badam związek między moim ojcem a literaturą – tą czytaną i pisaną. Interesuje mnie wpływ jego życia (strzępów wiedzy o tym życiu) na podejmowane przeze mnie twórcze tematy: umarłych tragicznych bohaterów domagających się uwiecznienia i upiększenia.
Stawiam pytanie o motywację czerpania z własnego doświadczenia, karmienia się tragizmem i traumami, jakby rzeczywistość i wyobraźnia zawężały się do jednego bohatera, a słownik ograniczył do pojęć takich jak: śmierć, samotność, rozpacz, radykalizm, obcość, cień, opętanie, wina.
Chcę podjąć temat wiary w moc słowa, które staje się ciałem – martwym ciałem ojca – i sprawdzić, na ile magiczne myślenie, z którego większość ludzi wyrasta, u mnie jest nieświadomym źródłem inspiracji.
Traktuję swoje doświadczenie i zainteresowania artystyczne jako jedyny dowód istnienia mojego ojca. Czynię z nich nie tylko dziedzictwo po ojcu, ale też po kulturze.
Sprawdzam, na ile mój ojciec jest reprezentacją ojców, figurą powojennego mężczyzny, którego polska historia ograbiła z szansy na szczęśliwe życie, choć pomogła w społecznym i ekonomicznym awansie.”
Tekst dostępny na: miastoliteratury.pl i w Czas Literatury
