Wojciech Urbański wyreżyseruje sztukę Marty Sokołowskiej w międzynarodowym laboratorium „Focal Point”
W ramach prestiżowego konkursu International Directors and Dramaturgy Lab „Focal Point”, reżyserem sztuki Marty Sokołowskiej „Proszę, niech zapanuje pokój” został wybrany Wojciech Urbański z Polski.
Międzynarodowy projekt teatralny badający europejską rzeczywistość
W ramach laboratorium „Focal Point” twórcy teatralni z Niemiec oraz krajów Europy Wschodniej – takich jak Białoruś, Polska, Ukraina, Litwa czy Estonia – będą współpracować nad stworzeniem siedmiu spektakli. Prezentacje końcowe odbędą się 22 i 23 lutego 2025 roku w Theater Strahl, a spektakle będą wystawiane w języku angielskim lub niemieckim, co pozwoli na szeroki odbiór międzynarodowy.
Spośród 83 zgłoszeń wybrano 7 wyjątkowych projektów
Konkurs reżyserski cieszył się ogromnym zainteresowaniem, a do Laboratorium zgłoszono aż 83 projekty. W gronie wybranych znalazły się wyjątkowe duety reżyserów i dramatopisarzy, w tym:
- Nikolai Berman (Russia/Germany) — „Say Hi to ABDO” by Mikita Ilyinchyk (Belarus/Poland)
- Sava Cebotari (Moldova/Great Britain) — „Neither Fish nor Fowl” by Vyacheslav Volkonsky (Ukraine)
- Marfa Gorvitz (Russia/Israel) — „Dogs and People” by Vyacheslav Volkonsky (Ukraine)
- Anton Kiseljus (Estonia) — „Business as Usual” by Mehis Pihla (Estonia)
- Stephanie LeBolt (USA/Germany) — „Undead” by Zukhra Yanikova (Russia/Montenegro)
- Dmitrijs Petrenko (Latvia) — „Adventure of a Lost Soldier” by Yanis Yoki (Russia/Lithuania)
- Wojciech Urbański (Poland) — „Please, Let There Be Peace” by Marta Sokołowska (Poland)
Zapraszamy do śledzenia dalszych informacji o projekcie i zarezerwowania daty – luty 2025 w Theater Strahl zapowiada się jako wyjątkowe święto teatru współczesnego!
Więcej: urban-theater.com/sammelpunkt
O sztuce „Proszę, niech zapanuje pokój” Marty Sokołowskiej
Sztuka opowiada historię polskiego fizyka żydowskiego pochodzenia, który porzucił Projekt Manhattan, pozostawił swoją rodzinę w Polsce i zmierzył się z traumą wojny. Fragmentaryczna, kolażowa narracja łączy poezję, humor oraz elementy detektywistyczne. Jednocześnie porusza kluczowe tematy, takie jak odpowiedzialność za pokój i wojnę, problematyka korzeni rodzinnych, tradycji i ich przezwyciężania. Tekst ten to wyjątkowy przykład tragikomedii egzystencjalnej.
